Beste bloglezers, Na een drukke week heb ik toch even tijd gevonden om terug stil te staan bij m’n stagervaringen. Vorig weekend was gevuld met het maken van examens Engels voor grade 4 a.d.h.v. het curriculum, waar ze hier zo in verstikt zitten. De leerkrachten krijgen voorgemaakte exemplaren van de Department, maar ik zag al gauw dat dit voor de meeste te moeilijk zou zijn. Ik stelde voor om die terug onder handen te nemen en opnieuw op te stellen. Ik ging aan de slag met dezelfde inhoud, maar gebruikte een groter lettertype, ondersteunende prenten, meer multiple choice vragen en iet-wat gemakkelijkere, klare taal. Ik zorgde voor voldoende plaats om te schrijven en een duidelijke titel met het bijhorende doel. Zo weten de kinderen ook waar ze op getest worden tijdens de examens. Op maandag kwam ik met m’n uitgetypte exemplaren aan, klaar om die te kopiëren. M’n mentor zei echter dat die eerst gecontroleerd moesten worden door de HOD, verantwoordelijke voor het onderwijsniveau van de school. In m’n pauze zocht ik de hele school af en vond ik haar natuurlijk in het laatste lokaal waar ik snel even binnensprong. Ik legde alles uit, maar zag dat ze het heel druk had. Ze beloofde me om alles diezelfde dag nog te ondertekenen en terug te bezorgen aan m’n mentor. Om 14u stipt stond de schoolbus op mij te wachten. Het was tijd om terug richting het centrum te vertrekken. Terug naar huis. De volgende ochtend kreeg ik echter te horen dat m’n mentor niets had ontvangen. Hij vertelde dat er nog een korte meeting was in de staffroom, maar dat ze daar niet te zien was. Daar stonden we dan, zonder examens, terwijl we een strak schema opgesteld hadden. We twijfelden geen seconde en spraken af om op te splitsen. Ik ging naar 4B om m’n nieuwe language game te introduceren en enkele oefeningen in het huiswerkboek te maken, terwijl m’n mentor de school rondging, op zoek naar de HOD. Na een volledig lesuur, kwam ze eindelijk toe op de school. Jammer genoeg zonder de ondertekende examens… We legden uit dat we met een schema werken die we graag zouden volgen. Ze begreep ons en na opnieuw een volledig lesuur kwam ze met de gecontroleerde versies. Gelukkig waren ze allemaal dik in orde! We trokken een sprintje naar de printer en gingen meteen aan de slag. 150 exemplaren, ja dat duurt wel een eindje… Tegen 12u konden we eindelijk met het eerste examen beginnen in 4A. We spraken af met de andere leerkrachten om te wisselen van uur zodat we ook nog ons examen in 4B konden afleggen. Oef, toch nog gelukt om ons schema bij te houden! Maar dan wist ik natuurlijk nog niet wat er nog allemaal zou gebeuren… Woensdag was een public holiday, dus geen school voor de kinderen. Dit had m’n mentor even over het hoofd gezien, dus bekeken we kort onze planning opnieuw. Die dag kregen we ook te horen van de principal dat alle punten online ingegeven moesten worden tegen vrijdag. Niemand wist van die datum en had hier geen rekening mee gehouden in de planning. Wij dus ook niet… Met de handen in ons haar herschikten we de examens en konden we ze uiteindelijk allemaal inplannen. We werkten aan een dubbel tempo en verdeelden de ingevulde examens, zodat we niet de hele avond moesten verbeteren. Iedere dag 280 exemplaren, daar kan je wel eens tegen opzien. We profiteerden van het coteachen en zoefden doorheen de week. Op donderdag en vrijdag wou ik ook m’n mentor wat betrekken bij het afnemen van de examens zelf. Dit vergt veel uitleg, want alle vragen worden stap voor stap overlopen zodat zeker alle kinderen mee zijn. Ik vroeg hem om de vragen met de inhoud die hij behandeld had in januari uit te leggen. Hij zag dit zeker zitten en ik greep mijn kans om rond te lopen in de klas. We werken met klassen van 57 leerlingen waarin het niet gemakkelijk is om iedereen in het oog te houden en te begeleiden als je alleen bent. Nu waren we echter met twee en kon ik rondlopen, de wat tragere leerlingen extra begeleiden, de snellere werkers aan het werk zetten en zoveel mogelijk vragen van de leerlingen oplossen. Ik communiceerde achteraf met m’n mentor over de aanpak en de geziene problemen. We beslisten samen om ook op vrijdag zo aan de slag te gaan. De kinderen kunnen er alleen maar baat bij hebben. Fantastisch! Op vrijdag probeerde ik O. te begeleiden. Ik wist dat hij het steeds opnieuw moeilijk had tijdens de Engelse les en het eigenlijk niet correct kan schrijven. Hij gebruikt een eigen verzonnen taal die zowel de mentor als ik totaal niet begrijpen (zie foto hierboven). Ik riep hem na het examen even bij me en overliep de vragen mondeling. Hij kon ze goed beantwoorden en bewees dus dat hij het wel degelijk begreep.
Dit deed me weer stilstaan bij de verschillende, inspirerende visies die we te horen kregen tijdens de conferentie. Ieder kind heeft ondersteuning nodig, naargelang zijn of haar noden. Ieder kind, ongeacht eender welke leerstoornis, zou de kans moeten hebben om ten volle bij te leren in een leerrijke omgeving. Wat als we nu geen co-teachen hadden toegepast tijdens de examens? Zouden we de noden van de kinderen opgemerkt hebben? Hoe kun je als leerkracht een groep van 57 kinderen ten volle begeleiden? Het is een vraag die mij al de volledige stageperiode bezighoudt. M’n mentor vindt het fantastisch om even het werk te kunnen verdelen en ziet zeker de voordelen van het coteachen. De grootte van de klassen zal steeds een uitdaging blijven, maar na deze drukke, maar boeiende week zien we zeker ook al mogelijkheden om hier mee om te gaan. Deze week (woensdag) start de paasvakantie en hebben we even een welverdiende rust. Ik trek er op uit met m’n papa en Tom (z’n reisgenoot) om even te genieten van de Zuid-Afrikaanse natuur. Jullie kunnen zeker een nieuw blogbericht verwachten na deze trip! Salang hantle (goodbye)! - L.L. ICOM 4.8 Zich handhaven in stressvolle situaties / 2.3 culturele veerkracht 4. The teacher as organiser
2 Reacties
Maarten Dumoulin
3/26/2018 12:52:24 pm
Fijn om te lezen. 't Is toch een hele ervaring.
Antwoord
Lore Lemahieu
3/28/2018 11:18:05 pm
Dag meester Maarten!
Antwoord
Laat een antwoord achter. |
AuteurIk ben Lore Lemahieu, laatstejaarsstudente lager onderwijs aan VIVES campus Brugge. Archieven
April 2018
Categorieën |